Na een uurtje in de bus kwamen we aan in Ubud, een plaatsje waar een stuk van het boek “eat, pray, love” zich afspeelt. Ook volgens de lonely planet ging het in dit plaatsje voornamelijk om eten en tempel, dus daar rekenden we op.

Bij aankomst van de bus stonden er als zovaak wat mannetjes te wachten die wel een kamer hadden. Een daarvan had een goede prijs en was maar 50 meter lopen, dus gingen we even mee. De kamers waren prima met airco en een veranda, dus besloten we hier te blijven. Bij het inchecken bleek het hotel ook tours te verzorgen, dus begon het onderhandelen over een prijs voor de overnachtingen en tours. Na enige tijd waren we het eens en zouden we twee nachten blijven met de volgende dag een tour door de omgeving en de dag daarna een rit naar onze volgende bestemming, ook incl twee stops bij bezienswaardigheden.

Aan het eind van het hele onderhandelen, boeken en inchecken wilden we gaan lunchen en vroegen we naar de beste plek om babi pangang te eten. Dit leverde enige rare reacties op, maar we werden ergens heen gestuurd. Bij aankomst daar bleek het in ieder geval een populaire plek te zijn want er stond een enorme rij met mensen! Wij werden doorverwezen naar een andere vestiging en ondanks dat het daar ook druk was, konden we wel gelijk aan tafel. Bij het inzien van het menu konden we de rare reactie bij ons hotel wel begrijpen, want babi pangang was iets van varkensvel ofzo. Uiteindelijk besloten Harrie en Paul voor de special te gaan, waar je alles te proeven kreeg wat er van de babi (= varken) af kwam. De dames hielden het op een portie rijst en een portie gebakken/gefrituurd varken. Ondanks de drukte kwam ons eten slechts enkele minuten later al op tafel. Ze maken met die drukte schijnbaar alles van tevoren, want het eten was aan de koude kant. Desalniettemin smaakte het prima!

Na het eten zijn we wat gaan lopen door Ubud en besloten we ons te laten masseren, met dit keer een Balinese variant. Hier doen ze iets met lange stroken en het rollen van de huid… We werden ontvangen met een lekker kopje gember thee en daarna de ruimtes ingestuurd om om te kleden. De massage was idd heerlijk relaxing en het uur was veel te snel voorbij! De rest van de dag hebben we voornamelijk doorgebracht op onze veranda, met een drankja en met rikken!

De volgende dag vertrokken we rond half negen voor de tour. Tijdens deze tour hebben we drie tempels bezocht, die allemaal wel iets bijzonders hadden waardoor het niet saai werd. Ook hebben we een koffieplantage bezocht, waar we de (befaamde?) Luwak koffie hebben geproeft. Dat is koffie die eerst door een soort wezel wordt opgegeten, dan wordt de boon weer uit zijn stront gevist, schoongemaakt, gedroogd en gemalen. Pauls commentaar was: “hij smaakt niet naar stront, maar voor vijf euro drink ik liever twee of drie normale kopjes”. Na de koffie was het tijd voor een vulkaan bij Mount Batur. Hier was weinig bijzonders te zien, en na een drankje gingen we door naar de rijstvelden. Bij de rijstvelden hebben we geluncht (al was het al bijna drie uur..) met een prachtig uitzicht om de tour af te sluiten.

Na de tour zijn we opnieuw wat gaan eten en nog even op zoek gegaan naar een barretje. Na even zoeken vonden we een hele leuke met prima live muziek. Hier hebben we nog een paar uurtjes van Ubud genoten en na een nachtje slapen vertrokken we de volgende dag weer.