Pleunie en Harrie op wereldreis

In Australië verbleven we ongeveer 3,5 week en vantevoren weet je natuurlijk al dat dit te kort gaat zijn. De route die we vantevoren bedacht hadden (Darwin – Sydney) hebben we af weten te leggen, zij het dat we het tweede deel met de bus hebben gedaan ipv met de camper zoals gepland. Achteraf denken we hiermee de perfecte verdeling te hebben gehad, want alhoewel de camper duurder was dan gedacht (groter verbruik, hogere overnachtingskosten) hadden we het rijden door de outback niet willen missen. En de oostkust is zeer goed te bereizen met al de bussen die er zijn en de kortere afstanden, dat een camper daar weinig toegevoegde waarde heeft.

Qua tijd viel het ons ook niet tegen. Zoals gezegd weet je dat je er kort bent en moet je dus keuzes maken om iets juist wel of niet te doen. Mochten we langer de tijd hebben gehad voor ditzelfde traject, hadden we bijvoorbeeld ook Kakadu National Park kunnen bekijken ipv alleen Litchfield. En ook aan de oostkust zijn er nog tal van leuke plaatsjes om enkele dagen te vertoeven. Heel veel extra tijd hoeft dit echter ook niet te kosten, waarschijnlijk was een week of 6 ideaal geweest. We hebben echter niet het idee op deze route iets gemist te hebben, dus te kort was het zeker niet.

Dan heb je het natuurlijk niet over de rest van Australië! Nu we dit gezien hebben, zijn we ook gelijk heel benieuwd naar de rest! Een reis in de vorm van Sydney – Melbourne, Ayers Rock (Uluru) en Perth – Darwin sluimert al ergens in ons hoofd.. Of en wanneer we hier ooit tijd voor gaan hebben weten we niet, maar het zijn mooie gedachten.

Dan nog wat dingen die ons opvielen. Om te beginnen: wat doen er veel Australiërs aan sport! Overal waar we waren (behalve de outback), zagen we regelmatig hardlopers (moeders achter de kinderwagen!), wandelaars of zwemmers. En de Australische taal is ook geen gewoon Engels. No problem is natuurlijk “no worries”, slippers zijn ineens thongs ipv flipflops en iedereen is je “mate” (ongeacht man of vrouw).