Vandaag was het eindelijk zover: het begin van het 10-maanden-durende-avontuur! De avond ervoor zijn we onverwachts nog mee uit eten gevraagd, en eenmaal thuis moesten we de backpacks nog inpakken.. Maar gelukkig allemaal nog voor middernacht klaar.
Vanochtend om kwart voor 7 stonden mijn ouders en broertje Sjaak voor de deur. Mijn moeder had de telefoon in de aanslag om gelijk op de foto te zetten hoe wij bepakt en bezakt naar buiten kwamen. Voor jullie beeldvorming: zo zien we er de komende maanden uit. Alles in de auto, want dat was onze lift naar Schiphol.

Op Schiphol stonden Harrie’s ouders ons al op te wachten om ons uit te zwaaien. Daar afscheid genomen van iedereen, en dat was het dan.. Op Schiphol zijn we ook nog via skype uitgezwaaid door onze vriendin Linette. Toen we in het vliegtuig zaten, hadden we nog steeds niet helemaal het gevoel dat dit nu voor 10 maanden is! Het lijkt net op ons weekendje weg naar Graz van een paar weken terug.

In het vliegtuig werd geklapt bij de landing. Quote van Harrie: “Is dat hier normaal..?”
Op het vliegveld (1 van de 5!) in Moskou aangekomen hebben we geld gepint en bedacht waar we heen moesten. Goede voorbereiding is alles! Naar het centrum. Tja, we hebben geen adres van het (reeds geboekte) hostel meegenomen. En dan is Moskou groot! Een taxi hoefde van ons niet, we doen t wel met het openbaar vervoer. En mijn talenknobbel is goed dus ik dacht ik vraag het wel; maar ik ben nog niet helemaal uit het Russische schrift. Gelukkig is gebarentaal ook een taal, want engels kennen ze hier niet.
In de bus had iemand een plattegrond bij zich die we even konden bestuderen. De meid van de plattegrond stuurde ons met een andere passagier mee die ons naar de metro bracht, en in de metro werd iemand gevonden die als tolk kon fungeren – en dat werd gelijk onze persoonlijke gids! Die jongen kon wel redelijk goed engels en heeft ons bij het hostel afgeleverd! Super vriendelijke en gastvrije mensen! En een bewijs dat je ook zonder alle mogelijke voorbereidingen ergens komt!