Zaterdagmiddag kwamen we aan in La Paz. (De aankomst in La Paz is heel mooi, maar daar konden we helaas vanuit de bus geen foto van maken.) We lieten ons met een taxi bij het hostel voor de deur afzetten. We zijn gelijk even een wandelingetje gaan maken naar een appartementje in de buurt, wat we misschien wel wilden huren tijdens ons verblijf in La Paz. Harrie zou namelijk een tijdje gaan werken (handig, IT’er) terwijl ik dan een cursus Spaans zou doen.

Zondag had ik via facebook contact met een oude klasgenoot die op dat moment toevallig ook in La Paz was. Hij zat in een hostel om de hoek! We besloten om af te spreken, wat in Nederland zelf al jaren niet was gebeurd! Erg gezellig en vooral erg bijzonder…

De stad zelf had niet veel bijzonders: een plein met een kerk, een winkelstraat en een “mercado” ( supermarkt / winkelcentrum). Op zondag is daar helemaal weinig te beleven dus!

Maandagochtend gingen we op tijd naar Pico Verde, voor de Spaanse lessen. We hadden online gezocht naar tips, en hadden al een mailtje gestuurd naar deze school. Bij aankomst werden we erg vriendelijk ontvangen en werden we gelijk herkend van de mail. We hebben lessen ingepland voor 6 dagen lessen achtereen (ma – za) waarbij ik ’s ochtends en ’s middags een blok van twee uur had. Tussendoor kon ik nog lunchen met Harrie, en ’s avonds had ik dan nog wat tijd voor de huiswerkopdrachten.

Elke dag hebben we ergens anders geluncht, soms in het hostel, soms meer in het centrum. Elke avond gingen we ook weer ergens anders uit eten. We kwamen ergens wat onderdeel van de “four corners” was. Dit waren een aantal uitstekende restaurants met elk hun eigen specialiteit. We begonnen bij toeval bij een Nederlands restaurant (Sol y Luna, hoe moeten wij dat herkennen?) en besloten om ook bij het Mexicaanse restaurant en het Steakhouse te dineren. Vooral die laatste was een succes, heerlijk!

Zaterdag was de laatste dag van de cursus Spaans. Na het afscheid van beide leraren ging ik weer richting het hostel. Bij de hoek stond Harrie me al op te wachten, want er was een hoop drukte op straat. Met een cameraatje zijn we de hoek om gerend, en zagen daar een heuse optocht! Grote groepen mensen uitgedost in dezelfde outfits die dansend paradeerden, en elke groep had zijn eigen muzikanten. Dit schijnt een voorproefje te zijn op het Zuid-Amerikaanse carnaval; als dit alleen maar een vóórproefje is, zorgen wij zeker dat we op tijd in Rio de Janeiro zullen zijn!

’s Avonds gingen we naar Oliver’s, de laatste van de four corners. Dit was “slechts” een eetcafé, maar aan het eten te beoordelen leek het wel een viersterrenrestaurant! Een mooie afsluiter van onze week in La Paz op deze manier, voordat we op zondagmiddag de bus namen naar Rurrenabaque om naar de “Pampas” te gaan.