Yogyakarta (Yogya voor de rest van dit verhaal) was voornamelijk opgenomen in de reisroute vanwege de Borobudur. Deze tempel kun je natuurlijk niet overslaan als je door Java aan het trekken bent. Verder hadden we weinig ideeën bij wat we hier zouden kunnen doen. Na aankomst werden we door onze chauffeur aan een goedkoop hotelletje geholpen en hebben we even kort de buurt verkend. Al snel zagen we overal verschillende tour mogelijkheden en hebben we links en rechts wat folders verzameld om in het hotel eens rustig te bekijken. Uiteindelijk zijn we in een groot en modern winkelcentrum beland waar Pleunie voor 15 euro hardloopschoenen heeft gekocht en we gegeten hebben bij de pizza hut. Lekker!

Zondag hebben we wederom een Lonely Planet wandeling (jaja, daar is ie weer) gedaan. Deze begon vlak bij ons hotel en liep voor meer dan de helft door de winkelstraat. Aan het eind hiervan zouden we dan nog langs wat tempels, oude gebouwen en markten gaan. Toen we daar aankwamen bleken deze echter gesloten (de tempels) of verplaatst (de markten). Wel heeft Harrie nog een potje mee gevoetbald op een van de oude marktpleinen. Het laatste stuk hebben we met een Becak (een bijzonder riskja) teruggenomen naar de winkelstraat, om van daar weer terug te lopen naar ons hotel.

Maandagmorgen zijn Pleunie en Harrie begonnen met een rondje hardlopen op de nieuwe schoenen. Erg geslaagd, want veel Indonesiërs moedigen je aan onderweg.  Ze zijn het waarschijnlijk niet zo gewend om hardlopers te zien!Om 2u vertrokken we voor ons bezoek aan de Borobudur met zonsondergang. Tijdens de rit van een uur naar de Borobudur zagen we al heel veel wolken, waardoor we ons al afvroegen of we van de zonsondergang wel iets mee zouden krijgen. Dit bleek inderdaad niet echt zo mooi als op de foto’s die we er van gezien hadden. De tempel zelf is echter wel erg mooi. Minder groot dan Angkor Wath in Cambodja (die vergelijkbaar zouden moeten zijn), maar heel bijzonder met alle bellen.

Dinsdag hadden we eigenlijk willen vliegen, maar doordat het ticket naar Bali een dag later half zo duur was, besloten we woensdag te vertrekken. Zonder een echte planning dus een dagje over. Het is een erg relaxe dag geworden, waarin Paul en Dorien zich twee uur lang hebben laten masseren en Harrie en Pleunie nog wat extra geshopt hebben (horloges en een tas) en naar een poppentheater zijn geweest. In dit theater werd een twee uur durende show met Wajang poppen gespeeld. Na een uur hebben we dit voor gezien gehouden, omdat we het Javaans niet begrepen.