Na een zit van vijtien uur op een “hard seat” in de trein naar Guiyang, kwamen we daar rond 22 uur aan. In de trein hadden we een jongen ontmoet die onderweg was naar zijn vriendin. Hij zou ons wel even wegbrengen naar ons hostel. Al snel hadden hij en zijn vriendin echter knallende ruzie, waardoor wij maar snel in een taxi zijn gesprongen!

Plannen voor Guiyang hadden we niet en toch moesten we tot woensdag blijven, want dat was de eerst volgende trein mogelijkheid naar Kunming, Yunnan. De regio waar we uiteindelijk naar toe wilden. Tijd genoeg dus om op zoek te gaan naar een mogelijkheid wat ik al wil doen vanaf de aankomst in China…. Badmintonnen!

Zondag eerst maar eens rond het hostel kijken en al snel kwamen we bij een sportwinkel uit. Hier hebben we maar even binnen gekeken voor een “quick dry” broek voor Harrie, en hebben we tevens de eerste poging gedaan om te vragen naar een plaats om te badmintonnen. Even later op de terugweg van de Wal Mart kwamen we iemand tegen met een racket, dus startte Harrie poging twee. Ineens bleek deze jongen prima engels te spreken en kon hij het een en ander op papier zetten! Vervolgens bij het avondeten op straat, zagen we weer iemand met racket, dus lieten we ons briefje zien. En we hadden geluk, hij wilde ons wel even brengen, was maar een paar minuten lopen! Al waren we er niet op voorbereid, we gingen toch maar mee; dan wisten we in ieder geval waar de sporthal was.

Eenmaal in de sporthal werden we snel aangesproken en al snel stonden we op blote voeten mee te doen. Na de wedstrijd werden we mee uiteten gevraagd, maar het avondeten hadden we dus al op. Ons voorstel daarop was om morgen opnieuw te badmintonnen en daarna te eten.

De dag erna zijn we maar even gaan shoppen voor shuttles, we konden nou eenmaal niet met lege handen komen. Bleek ’s avonds dat zij alleen maar begrepen hadden dat we gingen eten! Zaten wij daar dit keer dus wel in onze sportoutfit terwijl zij hun beste kleren aanhadden getrokken! Maar goed, we hadden nog twee dagen dus dat badmintonnen zou wel lukken. Het eten wat ze ons voorschotelden was ook heerlijk (kleine wraps, te vullen met iets van 15 verschillende bakjes) en ze wilden absoluut niet dat we als hun gast ook maar iets betaalden!

De derde dag hier maar opnieuw naar die sporthal en nu konden we eindelijk echt wat spelen. Ondanks dat het een heel populaire sport is, hebben wij in onze drie bezoeken de aankomende of huidige wereldtop niet gezien. Wij waren zo ongeveer de sterkste spelers in de hal, maar toch wel hele leuke wedstrijden gespeeld. Na afloop hebben we de rest van de shuttles weggegeven en zo was het uiteindelijk toch gelukt: badmintonnen met de Chinezen!