Vrijdagavond gingen we met de bus naar Iguazú. De Argentijnse kant, dus naar “Puerto Iguazú”. Hiervoor hadden we al op tijd buskaartjes geregeld, dus we hadden weer cama-stoelen. Na een reis van ongeveer 20 uur, kwamen we aan in Iguazú. In de regen.. Ja, dat was wel weer even geleden dat we dat gezien hadden, dus maar snel naar het hostel. We liepen helaas precies de verkeerde kant op, dus moesten we weer helemaal de andere kant op voordat we uiteindelijk nat in het hostel aankwamen.

Gelukkig stopte de regen en bovendien is het niet zo koud in Argentinië. We besloten om wat te eten te zoeken, en dat vonden we. We gingen ergens buiten zitten, maar kort daarna begon het weer te regenen. We wisselden gauw van tafeltje, zodat we minder last van de regen hadden. Nu misten we onze jassen wel, want het werd toch best koud. Dit was echt een tropische (lees: hevige) regenbui, waarbij de onweer ook mee kwam spelen. Na het eten dus geen gebruik meer gemaakt van het (buiten)zwembad in het hostel.

Zondag zou het slecht weer gaan worden, maar we besloten toch om het risico te lopen en gingen naar de watervallen. Uiteindelijk bleek het een schitterend (hete!) dag te worden, dus geen spijt gekregen. Het park waarin je de watervallen kunt zien, is groot. We liepen eerst een stuk over de “groene route” voordat we bij het tweede treinstation in het park kwamen. We vroegen ons af hoeveel het treinritje zou kosten – maar kwamen erachter dat deze gratis was!

Hier namen we de trein naar de grote watervallen – hoewel we daarvoor nog wel weer een lange brug over moesten. Ondertussen hadden we wel mooie uitzichten en hebben we vissen zien zwemmen in het kraakheldere water. Maar toen kwam het moment dan echt: we kwamen aan bij de “Devil’s Throat” (Duivelskeel)! Dit is echt een heel imposant beeld, wat niet goed op foto’s is vast te leggen. Uiteraard hebben we dit toch geprobeerd – als je de foto’s mooi vindt, moet je er zeker nog eens heen!

Daarna hebben we verschillende “kleine” watervalletjes gezien, waaronder “Adam” en “Eva”. Na nog heel veel wandelingetjes en mooie dingen gezien te hebben, gingen we weer richting uitgang. We zijn hier wel meer dan vijf uur verbleven, dus zeker de moeite waard!

Zondagavond gingen we uit eten. We hadden helaas geen geld meer voor een fooi, want ons Argentijnse geld was bijna op. We hadden nog genoeg geld overgehouden voor de bus naar Foz do Iguazú, de Braziliaanse kant, maar de rest tot op de laatste peso uitgegeven. Maandag vertrokken we met de bus naar “Foz”. We waren verkeerd voorgelicht, waardoor we nu opeens nog 14 peso overhielden. Dat was een prima fooi geweest gister, maargoed. Zo eindigde ons Argentijnse avontuur.