Pleunie en Harrie op wereldreis

Indonesië bestaat uit honderden eilanden en wij hadden besloten Java en Bali te vereren met een bezoek. Dit was op zich een logische route met vliegen naar Jakarta, over land naar Bali en dan vandaar doorvliegen naar Australië. Waar we echter (net als in Maleisië) geen rekening hadden gehouden, is de ramadan. En laat nou meer dan 90% van de Javanen moslim zijn.. Geen gelukkige planning dus. Een volgende keer zullen we bij een bezoek in ieder geval ook Lombok opnemen in de route, want hier hebben we hele goede verhalen over gehoord!

Opvallend aan Indonesië vonden we ook de verschillen tussen de bevolking op Java en op Bali. Of dit door het geloof komt (op Bali is het merendeel Boeddhist) weten we niet, maar feit is wel dat we de mensen daar veel vriendelijker vonden. Ook hier kan de Ramadan natuurlijk weer enige invloed hebben gehad in het gedrag van mensen, dat weten we niet..

Een ander opvallend punt was dat eten of drinken vaak “op” was. Dan had je na lang wikken en wegen je keuze gemaakt en vijf minuten later kwamen ze dan melden dat de kip op was. Het grappige hieraan was dat er 3 kipgerechten besteld waren en er slechts 1 gerecht was waarvan de kip op was.. Het is ons zowel op Java als Bali gebeurd en met dingen als cola.

Verder kwamen we op Bali heel veel Nederlanders tegen (wat op zich niet bijzonder is, want die kom je overal tegen), en ook Nederlanders die verliefd waren geworden op het land en er zijn blijven wonen. Dit hebben we voornamelijk gezien in noord Bali, waar we ervan hebben geprofiteerd door heerlijke puntzakken friet met frikadellen en kroketten te eten!

Als laatste, lichtelijk frustrerende, opmerkelijke gebeuren in Indonesie komen we op de vliegvelden. Bij aankomst hadden we ons gedoe met het visum, bij vertrek van een Indonesisch vliegveld moet je (flinke) belasting betalen (als je daarvoor niet genoeg Roepia bij hebt, kan het in Dollars of Euros tegen een bijzonder slechte wisselkoers) en ondanks 6! controles van onze handbagage mochten we bij de laatste controle ineens onze pindakaas niet meenemen! Zo vertrokken we nog met een beetje een wrange nasmaak na drie weken Indonesië, waarin we vergezeld werden door Paul en Dorien!