Vanuit Phnom Penh hadden we gelijk een busticket geboekt naar Siem Reap, in het westen van Cambodja. Dit hadden we (te duur) al in de boot gedaan, omdat we dan de bus van half 3 zouden hebben. Ook nog even pinnen, en naar het busstation. Helaas, bus al weg! Gelukkig konden we wel zonder problemen ons kaartje omboeken naar de bus van half 6 diezelfde avond, dus konden we in een restaurantje eerst even lunchen. Daar hebben we ook maar gelijk een retourticket gekocht.

Cambodja heeft zelf niet zo’n al te beste economie, dus willen ze graag Amerikaanse dollars hebben. Dit gaat zelfs zo ver, dat we uit de pinautomaat alleen maar dollars konden pinnen! Wisselgeld van dollars kreeg je dan terug in de vorm van Cambodjaanse Riel. Dat wordt nog wat, die mengelmoes van biljetten.

Rond 23.30u kwamen we aan in Siem Reap. Gelukkig hadden we ons in de boot naast de buskaartjes, ook een hotel laten aansmeren! Dat was inclusief ophaalservice van de bus, dus geen gezoek in het donker. Bij het hotel wilden we gelijk een tour boeken naar Angkor Wath, dé attractie van Siem Reap. Het hotel had dat niet, maar de chauffeur die ons opgehaald had deed dat wel! Voor 20$, en 25$ extra als je de zonsopgang ook wilde bekijken. Prima, geregeld, dan gaan we nu slapen; het was inmiddels middernacht en om half 5 werden we al in de lobby verwacht! Achteraf had er natuurlijk wel wat van de prijs af gekund (of gemoeten!), maargoed.

Zoals afgesproken, stonden wij om half 5 beneden waar onze chauffeur net aankwam. Hij nam ons in z’n tuktuk mee naar de kaartverkoop en vervolgens naar de ingang, een stuk verderop. Hier hebben we met zijn tweeën – samen met honderden anderen – genoten van de zonsopkomst bij Angkor Wath. Angkor Wath is eigenlijk een heel oud tempelcomplex, waar gedurende meerdere eeuwen aan gebouwd en verbouwd is. Hier kun je makkelijk een dag verblijven. Na de zonsopkomst bekeken te hebben, gingen we terug naar onze chauffeur die ons terugreed naar ons hotel voor het (inclusieve) ontbijt.

Om half 9 hadden we weer afgesproken, en konden we de rest bekijken. Echter, 1 tempel binnen het eerste tempelcomplex mocht Harrie wel in, maar ik niet! De schouders en knieën moesten bedekt zijn. Mijn broek was net iets te kort, en een sjaal erover als “rok” was echt niet voldoende!

In het andere deel was er alwéér een tempel waar ik niet in mocht. Bóós was ik, want dat had onze chauffeur toch ook kunnen zeggen vanochtend?! We liepen verder, en spraken onze chauffeur weer bij de lunchplek. Hij trok het zich erg aan, dus het was maar goed dat mijn woede inmiddels gezakt was. Ik kon een broek kopen, of anders kon hij wel heen en weer rijden naar het hotel en terug. Omdat het hotel best een eindje weg was, besloot ik om een broek te kopen voor (na onderhandeling) 5$.

We bekeken eerst nog het derde deel, waar we zagen hoe bomen óp de tempelmuren groeiden! Na het complex gezien te hebben, gingen we nog terug naar het eerste deel zodat ook ik die mooie tempel met uitzicht kon bekijken. We gingen nu door de achteringang naar binnen, zodat we nog een mooi zicht op de achterkant kregen. Nu hadden we alles wel gezien, en konden we terug naar het hotel.

We zijn de straat opgegaan om een restaurantje te zoeken en de “night market” te bekijken, maar na het diner hadden we allebei geen behoefte om te wachten tot de night market begon en zijn we teruggegaan naar het hotel. Na een nacht van 4 uur is slapen toch ook erg fijn.

De volgende ochtend zijn we na het ontbijt gaan zwemmen in het hotel; als er een gratis zwembad bij zit, moet je daar wel van profiteren natuurlijk! Later zijn we naar de “old market” gegaan, om toch een markt te zien. We hebben verder nog wat rondgewandeld en geluncht, voordat we de bus weer terug hadden richting Phnom Penh.