Pleunie en Harrie op wereldreis

Om niet in herhaling te vallen met de terugblik van Peru, zal dit een korte terugblik worden. Er is eigenlijk maar één echte bijzonderheid aan Bolivia en die is ook nog eens vrij subjectief… Wij vonden namelijk de kaas absoluut niet lekker! Op een pizza, op brood of bij het eten, er zat zo’n typische smaak aan dat je het overal tussendoor proefde. Of deze mening komt doordat we in Nederland zo verwend zijn met de kaas weten we niet, maar het is ons nog niet eerder op reis opgevallen.

Een tweede dingetje is (toch een beetje herhaling) het feit dat er geen Engels gesproken wordt! Twee keer hebben we een tour gedaan waarbij we specifiek om een Engelstalige gids hebben gevraagd en beide keren was Harries Spaans beter dan hun Engels. En dat is echt niet goed! De enige keer dat we een goed Engelssprekende gids hadden was waar je het het minst zou verwachten; de mijnen van Potosi. Dit is erg arm en veel toeristen slaan dat plaatsje over, maar toch sprak onze gids juist daar prima Engels.

Bolivia is ongeveer het armste land van zuid-amerika. Hadden we in Peru nog vaak luxe (toeristen) bussen, in Bolivia was dit anders. Gewoon gezellig tussen de lokale bevolking, zonder airco of enige vorm van luxe hebben we uren in de bus gezeten. En nu hadden wij nog geluk met onze 18 uur, want bij slecht weer / regen kunnen dergelijke trips oplopen tot enkele dagen! De enige luxere bus die we hebben gezien was op het populaire traject tussen La Paz en Sucre of La Paz en Uyuni.