Na La Paz wilden we graag naar Rurrenabaque, om de Pampas te bezoeken. Dit is een soort moerasachtig gebied, waar heel veel wild te zien is. Vanuit La Paz kun je op twee manieren naar Rurrenabaque: met een vliegtuig in ongeveer drie kwartier, of met de bus in zo’n 18 uur. Eerder had de ex-klasgenoot van Pleunie ons al verteld dat vliegen niet heel betrouwbaar was (vluchten worden dagen achtereen geannuleerd) en dat werd ons in de week in La Paz nog diverse malen meer verteld. Na enig wikken en wegen besloten we dus maar met de bus te gaan. Het voordeel: dit was ook nog eens slechts 10% van de prijs van vliegen!
Zondag rond 12u zou de bus vertrekken. We hadden er een taxi vanaf ons hostel bij geregeld en die stond om 11u klaar. De bus vertrok gek genoeg nog redelijk op tijd ook (ergens tussen een half uur en een uur vertraging) en we hadden geluk met het weer. Dat wil zeggen: er viel niet teveel regen, dus de wegen bleven begaanbaar. En hier waren we heel blij mee, want we moeten langs “’s Werelds meest gevaarlijke weg”! Onze aankomst was gezien de omstandigheden dus ook rond de tijd die we hadden verwacht: 8u in de morgen. Hier stond gelijk een mannetje op ons te wachten om ons een toer naar de Pampas te verkopen, maar na ons te hebben laten afzetten bij z’n kantoor hebben we nee gezegd. We wilden graag eerst een dag bijkomen van de lange tocht/nacht in de bus.
Na ingecheckt te hebben in een hotel, een douche en ontbijt zijn we op zoek gegaan naar een toer. Deze vonden we uiteindelijk voor de mooie prijs van ongeveer 60 euro. Bij andere toeroperators was dit soms wel 100 euro, maar daar zou de accommodatie en het eten beter zijn. Gelukkig zijn we hier niet ingetrapt, want we zaten uiteindelijk bij de mensen die daar boekten aan dezelfde tafel te eten! De rest van de dag hebben we lekker liggen lezen in de hangmatten bij het hotel en helemaal niks meer gedaan.
De volgende morgen vertrokken we om 9u richting de Pampas. Hiervoor werden we met 6 andere + chauffeur in een jeep gepropt om 100km over een zandpad te gaan rijden. Niet erg comfortabel! Na die 100km kregen we lunch en mochten we overstappen in de boot. Hier begon de toer echt, en al na enkele minuten zagen we schildpadden, kaaimannen / alligators en bijzondere vogels. Ook zagen we hier flink wat Capibara’s. Die van Puerto Maldonado in Peru werd ineens een stuk minder bijzonder! Halverwege de tocht naar de accommodatie kwamen we ook Roze dolfijnen tegen en daar mochten we de boot uit om “er mee te zwemmen”. Dit houdt in dat wij aan de ene kant van de rivier zitten en die dolfijnen zo nu en dan op een paar meter van je opduiken. Minder dichtbij dan we dachten, maar toch wel een hele bijzondere ervaring; zwemmen midden in de jungle met dolfijnen en kaaimannen binnen je gezichtsveld!
De rest van de toer zal ik niet stap voor stap beschrijven. We zijn 2 nachten daar blijven slapen en het programma bestaat vooral uit het zoeken / bekijken van wilde dieren. Zo hebben we nog Anaconda’s gezocht en naar Piranha’s gevist. Oh, en bij de tweede keer zwemmen met dolfijnen blijken die beesten toch niet zo vriendelijk te zijn als je zou denken… Twee van onze medereizigers zijn gebeten! Na ons verblijf in de Pampas, moesten we weer via dezelfde weg terug: een paar uur in de boot en 100 (wat drie uur is) in de jeep, waarna we rond 5u drie dagen later weer aankwamen in Rurrenabaque.
’s Avonds zouden we gelijk de bus weer terug nemen naar La Paz. Bij aankomst in Rurrenabaque werd ons echter verteld dat die bus “problemen ” had en pas de volgende morgen zou gaan. Prima, dit was toch al wat we eigenlijk wilden, maar wat in eerste instantie niet mogelijk bleek. We zochten maar een hotelletje op en hebben lekker gedoucht. Daarna zijn we uit eten geweest met een Australisch stel die we op de toer hadden ontmoet. In zo ongeveer het enige fatsoenlijke restaurant van Rurrenabaque, kwamen we nog meer mensen tegen die gelijk met ons in de Pampas hadden gezeten en het werd daar erg gezellig. We hebben tips en adressen uitgewisseld over de bestemmingen waar iedereen nog naar toe ging en zo werd het nog best een bruikbare avond.
De bus ging de volgende morgen uiteindelijk prima op de afgesproken tijd en ook de terugweg ging zonder problemen. Zo waren we de volgende ochtend na 6 nachten (2 in de bus, 2 in Rurrenabaque en 2 in de Pampas) weer terug in La Paz.
Zoeken
Reacties
- wim en maria op Cruise (14-03-2013 / 02-04-2013)
- Jolanda op Cruise (14-03-2013 / 02-04-2013)
- Oma en Opa op Cruise (14-03-2013 / 02-04-2013)
- Lies de vries op Ubatuba (03-03-2013 / 07-03-2013)
- Pleunie op Ubatuba (03-03-2013 / 07-03-2013)
2 Responses to Rurrenabaque (02-12-2012 / 08-12-2012)
zijn jullie voor al dat wild niet griezelig bang ik kneep hem wel, dan kan ik beter met een koe of schaap omgaan.maar je beleeft op die manier wel veel.zo zie je nog eens wat en beleef je nog meer.bewaar deze herinneringen maar goed.gelukkig hebben jullie de fotos want je mag wel een hooft hebben als een Almanak.-
veel reis plezier voor de volgende trip met veel liefs van Opa en Oma Kuunder.
Ik heb af en toe het idee dat ik de helft al ben vergeten inderdaad! Maar door samen herinneringen op te halen en foto’s terug te kijken, komen de mooie herinneringen gelukkig weer boven!
We waren niet zo bang voor het wild, omdat de alligators al snel wegvluchtten en we veilig in een bootje zaten met een wijze gids. Dat scheelt een hoop!
Comments are closed.